Κυριακή 30 Σεπτεμβρίου 2012
ΒΡΑΒΕΙΟ και ΜΕΤΑΛΛΙΟ για τον ΠΑΠΠΟΥ και τη ΓΙΑΓΙΑ
Διαβάζουμε το ποίημα και στη συνέχεια στολίζουμε/ζωγραφίζουμε και γράφουμε το όνομα του παππού και της γιαγιάς ή τις λέξεις ΠΑΠΠΟΥΣ και ΓΙΑΓΙΑ.
Τυλίγουμε το χαρτί και το δένουμε με μία κορδέλα.
Μετάλλια για τον ΠΑΠΠΟΥ και τη ΓΙΑΓΙΑ γιατί είναι ΗΡΩΕΣ και ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ της ζωής
Τυπώνουμε σε άσπρο κάνσον. Χρωματίζουμε κατά βούληση και κρεμάμε ένα κορδόνι.Αν έχουμε τη δυνατότητα πλαστικοποιούμε για μεγαλύτερη σταθερότητα
Το τηλέφωνο του ΠΑΠΠΟΥ και της ΓΙΑΓΙΑΣ
Μια κατασκευή για να έχουν τα παιδιά επάνω τους το τηλέφωνο του παππού και της γιαγιάς για ώρα ανάγκης.
Τυπώνουμε σε χαρτόνι κάνσον. Ζωγραφίζουμε αν θέλουμε.Κόβουμε το περίγραμμα όπως δείχνει η εικόνα και το εσωτερικό με την εικόνα του ψαλιδιού. Το μεγάλο τηλέφωνο το διπλώνουμε στη μέση με την εικόνα του παππού και της γιαγιάς προς τα μέσα και τέλος από πάνω κολλάμε το "καπάκι του κινητού τηλεφώνου.
Ανοίγοντας το τηλέφωνο στο εσωτερικό του γράφουμε το τηλέφωνο του παππού και της γιαγιάς.
Μία κατασκευή που λατρεύουν τα παιδιά.
Αυτή η κατασκευή μπορεί να χρησιμοποιηθεί και για τα τηλέφωνα των γονέων του παιδιού αφού σβήσουμε τη εικόνα που αφορά τους παππούδες και τις γιαγιάδες.
Μία Μεγάαααααααααααλη αγκαλιά για τον ΠΑΠΠΟΥ και τη ΓΙΑΓΙΑ
Μία κάρτα - αγκαλιά για τον Παππού και τη Γιαγιά
Μια για τα αγόρια
Μία για τα κορίτσια
Εκτυπώνουμε σε λευκό, λεπτότερο του κάνσον, χαρτόνι και δίνουμε την εργασία στα παιδιά να τη χρωματίσουν.Το κείμενο μέσα μπορούμε να το σβήσουμε και να το γράψουν τα παιδιά (αυτό εξαρτάται από ωρίμαση του γραπτού λόγου κάθε παιδιού και γενικότερα κάθε τμήματος).
Εναλλακτικά μπορούμε να τυπώσουμε σε χρωματιστό κάνσον την αγκαλιά και σε άσπρο τα παιδικά πρόσωπα και να το κολλήσουμε. (Υπάρχουν τόσες παραλλαγές όσες και οι άνθρωποι που θα ασχοληθούν με αυτή την κάρτα)
Πέμπτη 27 Σεπτεμβρίου 2012
Τετάρτη 26 Σεπτεμβρίου 2012
Τρίτη 25 Σεπτεμβρίου 2012
ΚΑΤΑΣΚΕΥΗ ΤΟΥ ΣΗΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΕΙΡΗΝΗΣ
Για την κατασκευή του σήματος της Ειρήνης θα χρειαστούμε χάρτινα πιάτα , χαρτοταινία, ανεξίτηλο μαρκαδόρο και δαλτυλομπογιές.
Αρχικά κολλάμε την χαρτοταινία με το γνωστό σήμα της Ειρήνης.Στη συνέχεια βάφουμε όπως θέλουμε.Αφήνουμε να στεγνώσει και αφαιρούμε την χαρτοταινία. Αν θέλουμε φτιάχνουμε το περίγραμμα του σήματος.
Η κατασκευή μας είναι έτοιμη για να γίνει πλακάτ ή απλά να διακοσμήσει την αίθουσά μας!
Τραγούδι για την ΕΙΡΗΝΗ και ΘΕΑΤΡΙΚΗ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ
Της μανούλας η αγκαλιά είναι ΕΙΡΗΝΗ !
Του πατέρα τα φιλιά, είναι ΕΙΡΗΝΗ
Το ψωμάκι το ζεστό είναι ΕΙΡΗΝΗ
Το καλό μας το σχολειό είναι ΕΙΡΗΝΗ !
Το παιχνίδι στην αυλή, είναι ΕΙΡΗΝΗ
Της δασκάλας η στοργή, είναι ΕΙΡΗΝΗ
Ο ιδρώτας της δουλειάς, είναι ΕΙΡΗΝΗ
Και ο χτύπος της καρδιάς είναι ΕΙΡΗΝΗ
Του πατέρα τα φιλιά, είναι ΕΙΡΗΝΗ
Το ψωμάκι το ζεστό είναι ΕΙΡΗΝΗ
Το καλό μας το σχολειό είναι ΕΙΡΗΝΗ !
Το παιχνίδι στην αυλή, είναι ΕΙΡΗΝΗ
Της δασκάλας η στοργή, είναι ΕΙΡΗΝΗ
Ο ιδρώτας της δουλειάς, είναι ΕΙΡΗΝΗ
Και ο χτύπος της καρδιάς είναι ΕΙΡΗΝΗ
Τα παιδιά όλης της γης, είναι ΕΙΡΗΝΗ
Φαγητό να έχουν όλα, είναι ΕΙΡΗΝΗ
Και η αγάπη στους λαούς, είναι ΕΙΡΗΝΗ
Δίχως τους εξοπλισμούς, είναι ΕΙΡΗΝΗ
ΕΙΡΗΝΗ ΤΟΥ ΑΡΙΣΤΟΦΑΝΗ video γιορτής Ιούνιος 2011
Δευτέρα 24 Σεπτεμβρίου 2012
ΤΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΤΟΥ ΚΑΙΡΟΥ
Με αυτό τον πίνακα μπορούμε να παρακολουθήσουμε τον καιρό της εβδομάδας.
Εκτυπώνουμε και πλαστικοποιούμε τον παρακάτω πίνακα
Εκτυπώνουμε και τον παρακάτω πίνακα Χ 5 φορές - όσες δηλαδή και οι μέρες κατά τις οποίες είναι πιθανό να έχουμε τον ίδιο καιρό - και πλαστικοποιούμε. Κόβουμε τα τετραγωνάκια και τα κολλάμε στην κάθε μέρα ανάλογα με τα καιρικά φαινόμενα της ημέρας.
Επίσης, εναλλακτικά μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε τις παρακάτω καρτέλες. Μια επιλογή πιο οικονομική αλλά εξίσου περιεκτική σε πληροφορία.
Κυριακή 23 Σεπτεμβρίου 2012
Ο ΚΥΚΛΟΣ ΤΟΥ ΚΑΙΡΟΥ
Μια εργασία που μπορεί να γίνει σε ατομικό επίπεδο αλλά και να χρησιμεύσει ως πίνακας αναφοράς για τον καιρό στην τάξη μας.
Για μεγαλύτερο μέγεθος - περίπου Α3 - μπορούμε να μεγεθύνουμε σε ποσοστό 140% στο φωτοτυπικό μηχάνημα. Χρωματίζουμε τα καιρικά φαινόμενα και πλαστικοποιούμε.Κόβουμε στη συνέχεια την γκρίζα περιοχή του πρώτου κύκλου και ενώνουμε με διπλόκαρφο.
Το πατρόν για τον κύκλο - ημερολόγιο του καιρού
Σάββατο 22 Σεπτεμβρίου 2012
Παρασκευή 21 Σεπτεμβρίου 2012
Το παραμύθι της Μέρας και της Νύχτας
Το παραμύθι της Μέρας και της Νύχτας
Μια φορά κι έναν καιρό, στα πολύ παλιά χρόνια, ζούσε ένας μυλωνάς με τη
γυναίκα του στην άκρη του κόσμου. Ο καλός ο μυλωνάς έμενε σ’ ένα σπιτάκι δίπλα
στο ποτάμι, αλλά τον πιο πολύ καιρό τον περνούσε στο μύλο του, έναν μεγάλο
πέτρινο ανεμόμυλο που άπλωνε τα χέρια του μέχρι ψηλά στον ουρανό.
Εκείνα τα χρόνια, ο βασιλιάς Ήλιος έκανε δύσκολη τη ζωή των ανθρώπων. Για βδομάδες μπορεί να θύμωνε και να κρυβόταν και τότε ο κόσμος σταματούσε τις δουλειές του, άφηνε τα ζώα καταμεσής στα χωράφια κι έτρεχε στο σπίτι του. Μέσα στο σκοτάδι πολλοί έχαναν το δρόμο τους, τα παιδιά παρατούσαν τα παιχνίδια τους και γκρίνιαζαν όλη μέρα κλεισμένα μέσα στους τέσσερις τοίχους.
Εκείνα τα χρόνια, ο βασιλιάς Ήλιος έκανε δύσκολη τη ζωή των ανθρώπων. Για βδομάδες μπορεί να θύμωνε και να κρυβόταν και τότε ο κόσμος σταματούσε τις δουλειές του, άφηνε τα ζώα καταμεσής στα χωράφια κι έτρεχε στο σπίτι του. Μέσα στο σκοτάδι πολλοί έχαναν το δρόμο τους, τα παιδιά παρατούσαν τα παιχνίδια τους και γκρίνιαζαν όλη μέρα κλεισμένα μέσα στους τέσσερις τοίχους.
Άλλοτε πάλι ο βασιλιάς Ήλιος καρφωνόταν στον ουρανό και δεν το κουνούσε ρούπι
για μήνες. Οι αγρότες δούλευαν για τόσες πολλές ώρες και δεν καταλάβαιναν ότι
έπρεπε να σταματήσουν για να ξεκουραστούν, ώστε πολλοί κοιμόντουσαν όρθιοι
δίπλα στα ζώα τους. Οι βοσκοί κυνηγούσαν τα μαντρώσουν τα κατσίκια τους, αλλά
εκείνα δεν σταματούσαν τα παιχνίδια στις πλαγιές κάτω από τον φωτεινό Ήλιο. Οι
γυναίκες φώναζαν που έκαναν ολημερίς δουλειές, σκούπισμα, μαγείρεμα
σφουγγάρισμα και δεν είχαν χρόνο και διάθεση να καθίσουν δίπλα στη φωτιά και με
το λιγοστό φως να κεντήσουν την προίκα τους ή να φτιάξουν πλεξούδες τα μαλλιά
τους για να γίνουν όμορφες.
Ο καλός ο μυλωνάς, όμως, ποτέ δεν βαρυγκωμούσε, ποτέ δεν γκρίνιαζε. Όταν είχε συνέχεια φως, καθόταν στο μύλο του κι άλεθε τα ξανθά σιτάρια κι απ’ την καρδιά τους έβγαινε το ψωμί του κοσμάκη. Όταν έπεφτε σκοτάδι, κλεινόταν στο σπιτάκι του με την κυρά του και μπροστά στο τσουκάλι που άχνιζε, λέγανε ιστορίες. Ο βασιλιάς Ήλιος έβλεπε το αγαπημένο ζευγάρι μα πιο πολύ άκουγε την αγαθή μυλωνού που είχε πάντα ένα γλυκό λόγο στο στόμα. Ένα πράγμα μόνο την πίκραινε: ότι δεν είχαν παιδιά για να τα στολίζει, να τους λέει παραμύθια, να τα μαθαίνει τραγουδάκια και να τα νανουρίζει όταν θα έπεφταν κουρασμένα από τα παιχνίδια στα κρεβατάκια τους.
Ένα πρωινό που ο Ήλιος είχε βγει για σεργιάνι πάνω από τον κόσμο, ξανάκουσε τα μοιρολόγια της μυλωνούς. Ράγισε η καρδιά του κι έτσι της έστειλε ένα περιστέρι μ’ ανθρώπινη λαλιά για να την παρηγορήσει:
-Σώπα κυρά μου, της είπε δασκαλεμένο το περιστεράκι. Σώπα κι άλλοι που έχουν παιδιά έχουν μεγάλα βάσανα.
- Πουλί μου, είναι μεγάλος ο καημός μου. Όχι ότι έχω παράπονο από τη ζωή μας. Αλλά αυτό με τρώει.
- Αχ κυρά μου, φαντάσου ο έρημος ο Ήλιος κοτζάμ βασιλιάς κι έχει χάσει το μπούσουλα από τις δυο κόρες του, τη Μέρα και τη Νύχτα. Τον έχουν τρελάνει τόσο που άλλοτε ξεχνάει ν’ ανατείλει κι άλλοτε να δύσει. Δύσκολα κορίτσια και κακότροπα.
- Περιστέρι μου, να τα 'χα εγώ τα κορίτσια του κι ας μου κάνανε τη ζωή μου μαρτύριο! είπε τότε η μυλωνού στο πουλί χωρίς να ξέρει ότι ήταν βαλτό από τον Ήλιο.
Όταν το άκουσε ο Ήλιος πήρε τη γρήγορη απόφαση να ευεργετήσει την μυλωνού για την καλή κι υπομονετική καρδιά της, αλλά και να βάλει μια τάξη στο βασίλειό του που κόντευαν οι δυο του κόρες να το γκρεμίσουν συθέμελα, παίρνοντας στο λαιμό τους όλα τα ζωντανά και τα άψυχα του κόσμου. Έτσι, μια και δυο, έδωσε ανθρώπινη μορφή στις πριγκίπισσες του και τις έστειλε μέσα σε δυο καλαθάκια μπροστά στο κατώφλι της μυλωνούς.
Μέσα στον ύπνο του το ζευγάρι άκουσε στην εξώπορτά του φωνές μωρών κι άνοιξε τρομαγμένο το σιδερένιο μάνταλο. Όταν είδαν τα δύο κοριτσάκια, ένα ξανθό και κάτασπρο κι ένα με μαύρα μαλλιά και σκοτεινά μάτια, δεν πίστευαν ότι μια τέτοια τύχη είχε χτυπήσει τη δική τους πόρτα. Τότε, φάνηκε ξανά το περιστέρι και τους είπε με την ίδια λαλιά:
-Είναι το δώρο του βασιλιά σε σας που είσαστε οι πιο πιστοί και καλόκαρδοι από το βασίλειό του. Σας δίνει τις κόρες του για όσο θα ζείτε και σας ζητά να τις κάνετε να μάθουν να σέβονται τους γονείς, να υπακούνε και να νιώθουν ευγνωμοσύνη για όσα τους έχουν δοθεί. Όταν θα μεγαλώσουν, θα γυρίσουν ξανά πριγκιποπούλες στο βασίλειό του, αλλά, όπως ελπίζει ο πατέρας τους, με περισσότερο μυαλό.
Όσο μεγάλωναν τα δυο κορίτσια λες και η χαρά είχε μπει μέσα στο σπίτι του μυλωνά και της γυναίκας του. Αλλά αν κι η μυλωνού έδειχνε γλύκα και υπομονή με τα καπρίτσια τους, η Μέρα και η Νύχτα συνέχεια μαλώνανε, ποια είναι η πιο όμορφη, η πιο άξια, η πιο ικανή, κάνανε ζημιές και βάζανε σε βάσανα και το βασιλιά πατέρα τους και τους ανθρώπινους γονείς τους.
Ο Ήλιος συνέχιζε να ζαλίζεται με τις φωνές και τους καυγάδες τους, σκόρπιζε το σκοτάδι και πάγωνε ο κόσμος από το κρύο ή καιγόταν το πελεκούδι από τις καυτερές αχτίνες του. Η μυλωνού δεν είχε μετανιώσει ούτε στιγμή για τις κόρες που της είχαν δοθεί, αλλά ο μυλωνάς έσπαγε το κεφάλι του για να δει πώς θα έκανε τα κορίτσια του να μονοιάσουν και να είναι αγαπημένα.
Ο καλός ο μυλωνάς, όμως, ποτέ δεν βαρυγκωμούσε, ποτέ δεν γκρίνιαζε. Όταν είχε συνέχεια φως, καθόταν στο μύλο του κι άλεθε τα ξανθά σιτάρια κι απ’ την καρδιά τους έβγαινε το ψωμί του κοσμάκη. Όταν έπεφτε σκοτάδι, κλεινόταν στο σπιτάκι του με την κυρά του και μπροστά στο τσουκάλι που άχνιζε, λέγανε ιστορίες. Ο βασιλιάς Ήλιος έβλεπε το αγαπημένο ζευγάρι μα πιο πολύ άκουγε την αγαθή μυλωνού που είχε πάντα ένα γλυκό λόγο στο στόμα. Ένα πράγμα μόνο την πίκραινε: ότι δεν είχαν παιδιά για να τα στολίζει, να τους λέει παραμύθια, να τα μαθαίνει τραγουδάκια και να τα νανουρίζει όταν θα έπεφταν κουρασμένα από τα παιχνίδια στα κρεβατάκια τους.
Ένα πρωινό που ο Ήλιος είχε βγει για σεργιάνι πάνω από τον κόσμο, ξανάκουσε τα μοιρολόγια της μυλωνούς. Ράγισε η καρδιά του κι έτσι της έστειλε ένα περιστέρι μ’ ανθρώπινη λαλιά για να την παρηγορήσει:
-Σώπα κυρά μου, της είπε δασκαλεμένο το περιστεράκι. Σώπα κι άλλοι που έχουν παιδιά έχουν μεγάλα βάσανα.
- Πουλί μου, είναι μεγάλος ο καημός μου. Όχι ότι έχω παράπονο από τη ζωή μας. Αλλά αυτό με τρώει.
- Αχ κυρά μου, φαντάσου ο έρημος ο Ήλιος κοτζάμ βασιλιάς κι έχει χάσει το μπούσουλα από τις δυο κόρες του, τη Μέρα και τη Νύχτα. Τον έχουν τρελάνει τόσο που άλλοτε ξεχνάει ν’ ανατείλει κι άλλοτε να δύσει. Δύσκολα κορίτσια και κακότροπα.
- Περιστέρι μου, να τα 'χα εγώ τα κορίτσια του κι ας μου κάνανε τη ζωή μου μαρτύριο! είπε τότε η μυλωνού στο πουλί χωρίς να ξέρει ότι ήταν βαλτό από τον Ήλιο.
Όταν το άκουσε ο Ήλιος πήρε τη γρήγορη απόφαση να ευεργετήσει την μυλωνού για την καλή κι υπομονετική καρδιά της, αλλά και να βάλει μια τάξη στο βασίλειό του που κόντευαν οι δυο του κόρες να το γκρεμίσουν συθέμελα, παίρνοντας στο λαιμό τους όλα τα ζωντανά και τα άψυχα του κόσμου. Έτσι, μια και δυο, έδωσε ανθρώπινη μορφή στις πριγκίπισσες του και τις έστειλε μέσα σε δυο καλαθάκια μπροστά στο κατώφλι της μυλωνούς.
Μέσα στον ύπνο του το ζευγάρι άκουσε στην εξώπορτά του φωνές μωρών κι άνοιξε τρομαγμένο το σιδερένιο μάνταλο. Όταν είδαν τα δύο κοριτσάκια, ένα ξανθό και κάτασπρο κι ένα με μαύρα μαλλιά και σκοτεινά μάτια, δεν πίστευαν ότι μια τέτοια τύχη είχε χτυπήσει τη δική τους πόρτα. Τότε, φάνηκε ξανά το περιστέρι και τους είπε με την ίδια λαλιά:
-Είναι το δώρο του βασιλιά σε σας που είσαστε οι πιο πιστοί και καλόκαρδοι από το βασίλειό του. Σας δίνει τις κόρες του για όσο θα ζείτε και σας ζητά να τις κάνετε να μάθουν να σέβονται τους γονείς, να υπακούνε και να νιώθουν ευγνωμοσύνη για όσα τους έχουν δοθεί. Όταν θα μεγαλώσουν, θα γυρίσουν ξανά πριγκιποπούλες στο βασίλειό του, αλλά, όπως ελπίζει ο πατέρας τους, με περισσότερο μυαλό.
Όσο μεγάλωναν τα δυο κορίτσια λες και η χαρά είχε μπει μέσα στο σπίτι του μυλωνά και της γυναίκας του. Αλλά αν κι η μυλωνού έδειχνε γλύκα και υπομονή με τα καπρίτσια τους, η Μέρα και η Νύχτα συνέχεια μαλώνανε, ποια είναι η πιο όμορφη, η πιο άξια, η πιο ικανή, κάνανε ζημιές και βάζανε σε βάσανα και το βασιλιά πατέρα τους και τους ανθρώπινους γονείς τους.
Ο Ήλιος συνέχιζε να ζαλίζεται με τις φωνές και τους καυγάδες τους, σκόρπιζε το σκοτάδι και πάγωνε ο κόσμος από το κρύο ή καιγόταν το πελεκούδι από τις καυτερές αχτίνες του. Η μυλωνού δεν είχε μετανιώσει ούτε στιγμή για τις κόρες που της είχαν δοθεί, αλλά ο μυλωνάς έσπαγε το κεφάλι του για να δει πώς θα έκανε τα κορίτσια του να μονοιάσουν και να είναι αγαπημένα.
Μια μέρα, ο μυλωνάς αποφάσισε να πάρει μαζί του στο μύλο
τη Μέρα. Πήραν μαζί τους φαγητό και νερό και κάθισαν με τις ώρες αλέθοντας το
αλεύρι του κοσμάκη.
-Είσαι μια άξια κόρη, προκομμένη και αγαπάς τη δουλειά και τη δημιουργία, την παίνεψε ο μυλωνάς. Εσύ, όταν θα γίνεις βασιλοπούλα, θα πρέπει να φροντίζεις τους ανθρώπους με το φως σου, να καρπίζεις τα χωράφια, να βοηθάς τα παιδιά να πηγαίνουν στο σχολείο και να μαθαίνουν γράμματα. Όλα είναι στο δικό σου χέρι και πρέπει να χαίρεσαι που θα έχεις τόση δύναμη και θα κάνεις καλό στον κόσμο.
Τότε, για πρώτη φορά, η Μέρα μαλάκωσε και έδωσε το χεράκι της στο μυλωνά, όταν γύρισαν κουρασμένοι πίσω στο σπίτι τους.
-Είσαι μια άξια κόρη, προκομμένη και αγαπάς τη δουλειά και τη δημιουργία, την παίνεψε ο μυλωνάς. Εσύ, όταν θα γίνεις βασιλοπούλα, θα πρέπει να φροντίζεις τους ανθρώπους με το φως σου, να καρπίζεις τα χωράφια, να βοηθάς τα παιδιά να πηγαίνουν στο σχολείο και να μαθαίνουν γράμματα. Όλα είναι στο δικό σου χέρι και πρέπει να χαίρεσαι που θα έχεις τόση δύναμη και θα κάνεις καλό στον κόσμο.
Τότε, για πρώτη φορά, η Μέρα μαλάκωσε και έδωσε το χεράκι της στο μυλωνά, όταν γύρισαν κουρασμένοι πίσω στο σπίτι τους.
Όταν επέστρεψαν στο σπίτι, βρήκαν τη μυλωνού να κάνει
πλεξίδες τα μαύρα μαλλιά της Νύχτας και να της τραγουδάει ένα όμορφο
νανούρισμα. Κουρασμένη η Μέρα έφαγε κι έπεσε να κοιμηθεί. Τότε ήρθε η σειρά της
Νύχτας. Ο μυλωνάς την πήρε από το χέρι και βγήκαν μέσα στο δάσος. Η Νύχτα
άκουγε τους ψίθυρους των ξωτικών, το μουρμούρισμα του ρυακιού κι όλο και
περισσότερο μαγευόταν.
- Αυτό είναι το δικό σου βασίλειο, της είπε τότε ο μυλωνάς. Εσύ, όταν θα γίνεις βασιλοπούλα, θα καρφώνεις στα μαλλιά σου τα φωτεινά άστρα, θα χαρίζεις την ξεκούραση στον εργάτη, τα όνειρα στα παιδιά, τον έρωτα στους αγαπημένους. Θα σε τραγουδήσουν πολλοί και θα σε αγαπήσουν περισσότεροι. Χωρίς εσένα ο κόσμος θα είναι μισός. Η μοίρα το έφερε να είσαστε με την αδερφή σου δεμένες. Δεν μπορεί η μια να κάνει χωρίς την άλλη. Μόνο έτσι θα ζήσει καλύτερα κι ο κόσμος.
Η Νύχτα, αν και κοριτσάκι, με τη σοφία των αιώνων της, κατάλαβε πόσο δίκιο είχε ο μυλωνάς. Όταν γύρισαν πια στο σπίτι, χαμογέλασε στη Μέρα που είχε μόλις ξυπνήσει κι έπεσε να κοιμηθεί στην αγκαλιά της μυλωνούς.
Η Μέρα και η Νύχτα ζήσανε μαζί με το μυλωνά και τη γυναίκα του μέχρι τα βαθιά γεράματα των ανθρώπινων γονιών τους, έμαθαν να αγαπούν τους ανθρώπους και τα ζώα, να φροντίζουν τη φύση και να υπακούνε στον ουράνιο πατέρα τους. Ο Ήλιος τις έβλεπε από ψηλά και καμάρωνε για τις μυαλωμένες κόρες του, καταλαβαίνοντας ότι είχαν μάθει το μάθημά τους και ήξεραν πια τον προορισμό τους.
Κι έτσι, μετά από πολλά χρόνια, η Νύχτα και η Μέρα ξαναγίνανε βασιλοπούλες στο βασίλειο του Ήλιου και μονοιασμένες κυβερνούσαν από κει και μετά τις ζωές των ανθρώπων.
- Αυτό είναι το δικό σου βασίλειο, της είπε τότε ο μυλωνάς. Εσύ, όταν θα γίνεις βασιλοπούλα, θα καρφώνεις στα μαλλιά σου τα φωτεινά άστρα, θα χαρίζεις την ξεκούραση στον εργάτη, τα όνειρα στα παιδιά, τον έρωτα στους αγαπημένους. Θα σε τραγουδήσουν πολλοί και θα σε αγαπήσουν περισσότεροι. Χωρίς εσένα ο κόσμος θα είναι μισός. Η μοίρα το έφερε να είσαστε με την αδερφή σου δεμένες. Δεν μπορεί η μια να κάνει χωρίς την άλλη. Μόνο έτσι θα ζήσει καλύτερα κι ο κόσμος.
Η Νύχτα, αν και κοριτσάκι, με τη σοφία των αιώνων της, κατάλαβε πόσο δίκιο είχε ο μυλωνάς. Όταν γύρισαν πια στο σπίτι, χαμογέλασε στη Μέρα που είχε μόλις ξυπνήσει κι έπεσε να κοιμηθεί στην αγκαλιά της μυλωνούς.
Η Μέρα και η Νύχτα ζήσανε μαζί με το μυλωνά και τη γυναίκα του μέχρι τα βαθιά γεράματα των ανθρώπινων γονιών τους, έμαθαν να αγαπούν τους ανθρώπους και τα ζώα, να φροντίζουν τη φύση και να υπακούνε στον ουράνιο πατέρα τους. Ο Ήλιος τις έβλεπε από ψηλά και καμάρωνε για τις μυαλωμένες κόρες του, καταλαβαίνοντας ότι είχαν μάθει το μάθημά τους και ήξεραν πια τον προορισμό τους.
Κι έτσι, μετά από πολλά χρόνια, η Νύχτα και η Μέρα ξαναγίνανε βασιλοπούλες στο βασίλειο του Ήλιου και μονοιασμένες κυβερνούσαν από κει και μετά τις ζωές των ανθρώπων.
Η ΜΕΡΑ και Η ΝΥΧΤΑ - video
Πατήστε στο Link ( Η ΜΕΡΑ και Η ΝΥΧΤΑ ) για να δείτε ένα πολύ ωραίο και χαρακτηριστικό animation με εικόνες και δραστηριότητες της μέρας και της νύχτας και πως αυτές τελικά αλληλοσυμπληρώνονται!!!
Καλή Θέαση!
Το "Day & Night" ήταν υποψήφιο για την καλύτερη animated ταινία μικρού μήκους.
Ο ΚΥΚΛΟΣ ΤΗΣ ΜΕΡΑΣ & ΤΗΣ ΝΥΧΤΑΣ
Ο ΚΥΚΛΟΣ ΤΗΣ ΜΕΡΑΣ και ΤΗΣ ΝΥΧΤΑΣ
Εκτυπώνουμε και πλαστικοποιούμε τους 2 παρακάτω κύκλους.
Στον πρώτο κύκλο κόβουμε επιπλέον και το εσωτερικό με την διακεκομμένη γραμμή και τέλος ενώνουμε με διπλόκαρφο του 2 ομόκεντρους κύκλους και παίζουμε με τις λέξεις και τα χαρακτηριστικά ενός 24ώρου.
Καλό Παιχνίδι!